به گزارش طریق پرس از شیراز، دکتر ماه منیر ایران پور در گفت و گو با خبرنگار طریق پرس در شیراز، تربیت اخلاقی کنونی در جامعه را مورد توجه قرار داد و اظهار کرد: اسناد فرادستی سیستم تعلیم و تربیت، از آموزش و پرورش ایران تا تحصیلات عالی را مانند چتری فرا می گیرد.
وی با بیان دوبخش تعلیم و تربیت رسمی و مدرسه ای و تعلیم و تربیت عمومی که رسانه ها و خانواده ها را در بر می گیرد؛ بر وجود نواقص و آسیب‌های جدی در سیستم تعلیم و تربیت و بویژه ساحات مختلف تربیت و از جمله تربیت اخلاقی تصریح کردند، ایشان با اشاره به وجود بی‌اخلاقی‌های روزافزون در جامعه، آن را ثمره همین تعلیم و تربیت سراسر آسیب می‌دانند. ایشان با پرداختن به تعریف مفهوم تربیت در اسناد فرادستی، با اشاره به اهداف تربیت اخلاقی تعیین شده در این اسناد که انتظار می‌رود پس از طی ۱۲ سال تحصیل در آموزش و پرورش در باورها و نیز رفتار متربیان تحقق یافته باشد، آن اهداف را بسیار آرمان‌گرایانه و دور از دسترس و غیرقابل تحقق دانستند.
این کارشناس مسایل تربیتی با تصریح بر وجود شکافی عمیق بین آنچه در اسناد فرادستی در خصوص تربیت اخلاقی آمده و آنچه در عمل و رفتار خروجی‌های سیتسم تعلیم و تربیت در جامعه مشاهده می‌شود، خاطرنشان کرد: افرادی که از این سیستم خارج شده و ۱۲ سال تحت آموزش و پرورش بوده‌اند، فاقد ویژگی‌های ارمان‌گرایانه ترسیم شده در اسناد فرادستی هستند و این روند این پرسش را مطرح می‌کند که آیا کتاب های درسی با واقعیت های جامعه امروز هماهنگ است؟
وی به تعارض میان اهداف مد نظر فوق‌الاشاره با اهداف مد نظر والدین و نیز تعارض بین این اهداف با خواست‌ها و نیازهای نوشونده متربیان اشاره کرد و گفت بر اساس آن اهداف یک متربی بعد از ۱۲ سال باید مقلد باشد، احکام را بلد باشد، قرآن را روان بخواند، مرجع تقلید داشته باشد و غیره که هیچکدام از این موارد که درواقع ربطی به تربیت هم ندارد، عملا محقق نشده است.
خانم دکتر ایران پور با تاکید بر اینکه واقعیت‌های موجود در جامعه نشان می‌دهد در تربیت دینی، تربیت اخلاقی و حتی در آموزش ناکام بوده ایم، یادآور شد: که هم بر اساس تجربه زیسته ایشان بعنوان فردی مطلع در حوزه تعلیم و تربیت و هم پژوهش‌های متعددی که صورت گرفته است، اکنون جامعه ایران به لحاظ اخلاقی دچار بحران اخلاقی است.
از نظر این کارشناس حوزه تربیت، بخش مهمی از تربیت اخلاقی در خانواده رقم می خورد، درحالی که برخی والدین متاسفانه حتی تعریف تربیت اخلاقی را نمی دانند، وی تصریح کرد حتی در شرایط کنونی و وجود تکنولوژی‌های نوین که برای همگان قابل دسترس است و تبعا عوامل بسیاری در تربیت اخلاقی می‌توانند موثر باشند،کماکان نقش خانواده در امر تربیت اخلاقی بسیار کلیدی است، درحالی که خانواده‌ها عملا تربیت اخلاقی را وانهاده‌اند و بدان توجه ندارند.
این کارشناس مسائل اخلاقی متذکر شد: اقتضائات کنونی جامعه ایران و انسان مدرن ایرانی، با گذشته متفاوت است و نمی شود شیوه‌ها و روش‌های تربیت اخلاقی را که در گذشته مرسوم بوده به‌کار گرفت، وی بویژه کاربرد اجبار و اکراه در امر تربیت اخلاقیِ امروز را اشتباهی آشکار خواند. به‌کارگیری شیوه‌ها و روش‌های متناسب و نیز ترسیم اهداف تربیت اخلاقی متناسب با اقتضائات کنونی متربیان ایرانی از ضروریات تربیت اخلاقی امروز است.
وی با اشاره به برخی دلایل معلق ماندن تربیت اخلاقی در خانواده‌ها بیان داشت: نخستین دلیل این است که والدین خیالشان راحت است که تربیت در مدرسه اجرا می‌شود فلذا تربیت فرزند دغدغه خانواده نیست، دلیل دوم را در همان تعارضاتِ بین ارزش‌های مورد قبول والدین و فرزندان از یک سو و نیز وجود تعارضات بین ارزش‌های مقبول سیستم تعلیم و تربیت ایران با ارزش‌های مورد قبول خانواده‌ها بدلیل عدم شناخت ویژگی‌ها و تمیز نیازهای متربیان ایرانی به‌عنوان انسان مدرن دانست؛ و دلیل بعدی این که مردم ایران بخاطر شرایط سخت اجتماعی و اقتصادی که با آن دست به‌گریبان هستند، و تنگناهای معیشتی فراوان عملا فرصت فکر کردن و رسیدگی به تربیت فرزند را ندارد.
خانم دکتر ایران پور عدم وجود آموزش اصولی مهارت‌های ده‌گانه زندگی به متربیان در آموزش و پرورش ایران را از جمله‌ی آسیب‌های جدی موجود در این نهاد برشمرد. اموزش و پرورش مسیول مستقبم این مهارت‌ها به متربیان است، مهارت‌هایی مانند کنترل خشم، به یکی از فقدان‌های مهم در آموزش و پرورش ایران اشاره کردمسئول آموزش مهارت کنترل خشم، مهارت های ارتباطی، مهارت نه گفتن و… که کاملا در سیستم آموزش و پرورش ایران مغفول مانده است.
از نظر این کارشناس، تغییر دولت‌ها، تغییری در این روند سراسر آسیب ایجاد نمی‌کند چراکه سیستم تعلیم و تربیت ایران سیستمی متمرکز است که فاقد پویایی می‌باشد.
این کارشناس مسائل اخلاقی گفت: کلیه نیروی انسانی حاضر در مدرسه از مدیر تا نیروهای خدماتی مدرسه همگی در فرایند تربیت اخلاقی دانش‌آموزان موثر هستند لذا باید این افراد خود از تربیت اخلاقی بهرهمند باشند، در حالیکه در عمل چنین نیست؛ همچنین مدرسه نیز باید تربیت اخلاقی را اولویت خود قرار دهد درحالیکه اکنون اولویت اول و مهم مدرس تنها آموزش محض است که متاسفانه در بخش آموزش هم آموزش و پرورش ایران چندان کامیاب نبوده است.
