طریق پرس ، در خبری از آناتولی آمده است که قرار است مصطفی کمال آتاترک که به مناسبت صدمین سالگرد تاسیس نظام جمهوری در ترکیه از ۲۳ تا ۲۵ اکتبر جاری با مشارکت ارتش ترکیه و آذربایجان در بخش‌هایی از آذربایجان، نخجوان و قره‌باغ برگزار شود، از جنگنده های اف ۱۶ ترکیه نیز استفاده خواهد شد.
اجرای چنین رزمایشی آن هم اکنون که وضعیت در خاورمیانه بسیار متشنج شده و در منطقه قفقاز جنوبی نیز طی ماه های اخیر اوضاع به آرامی سپری نشده و درگیری لفظی به اوج خود رسیده است خود دارای پبغامی آشکار میباشد.
تنش بین جمهوری اسلامی ایران و رژیم حاکم بر باکو بیش از پیش بالاگرفته و با توجه به اسرار ائتلاف ترکی ، عبری که تفکر انگلیسی در آن ملموس است برای ایجاد کریدور زنگزور(دالان تورانی) و مقاومت ایران برای عدم ایجاد این تغییر ، کار را در منطقه نقطه ای حساس کشانده است.
حمله تابستان امسال ارتش علی اف به قره باغ که در ابتدا به بهانه رزمایش در مرز قره باغ تجمع کرده بودند ، تمامی طرفین منطقه را نسبت به هر گونه فعالیت نظامی در منطقه هشیار کرده است.
اما با شروع پر قدرت مقاومت فلسطین در عملیات طوفان الاقصی که حجم آتش حدود ۵ هزار موشک و راکت را با پشتیبانی هوایی،زمینی و دریایی را تنها در کمتر از ۲۴ ساعت بهمراه داشت، علاوه بر ضربه به رژیم صهبونستی خود حامل پیامی برای کشورهای منطقه از طرف حامیان مقاومت فلسطین بود.
بنظر میرسد با دیدن این قدرت آتش از کشورهای حوزه مقاومت ، حداقل رژیم باکو فکر نزدیک شدن به سیونیک را برای مدتی از ذهن بیرون کرده باشد، چرا که دریافته در صورت انجام این کار با مداخله جمهوری اسلامی ایران به درگیری جهت حفظ مرزهای شمالی اوضاع بطوری برایشان پیش نخواهد رفت که دیگر کسی به یاریشان نخواهد آمد.
آمریکا نیز که پس از شکست های پیاپی در اوکراین(ناتو) بدنبال بهانه ای بود تا خود را از باتلاق اوکراین خارج کند ، حال که بهانه برایش محیا شده میتواند رژیم صهیونیستی را اولویت قرار داده و اوکراین را با اروپا تنها بگذارد، اما وضعیت در فلسطین اشغالی نیز مانند اوکراین ممکن است به جنگی چندجانبه تبدیل شود که اینبار ایالات متحده را بطور مستقیم وارد میدان کند و این موضوعی خواهد بود که نتواند در صورت شروع احتمالی درگیری در منطقه قفقاز نتواند کمک چندانی به ائتلاف ترکی انجام دهد.
رژیم صهیونستی نیز که عامل اصلی تنش در قفقاز و محرک اصلی گستاخی های اخیر علی اف بود ، خود درگیر جنگی شده است که احتمال موفقیتش در آن در هاله ای ابهام قرار دارد.
پس این رزمایشی خواهد بود جهت آمادگی این ائتلاف تا در صورت وارد شدن مستقیم ایران به هر جنگی بخواهند آن را عملی کنند.
قره باغ از غرب و نخجوان از شرق با سیونیک تلاقی دارند و در صورت تصرف آن توسط باکو کار برای ایجاد کریدور زنگزور(دالان تورانی ناتو) آغاز خواهد شد.
پس بایستی در مناطق شمال غربی کشور آمادگی کامل داشت تا در صورت هرگونه خطا از همسایگان بتوان آنرا به طور قاطع پاسخ داد.
پایان بخش اول
