یادداشت / طریق پرس ، در بخش قبل یکی از دلایل چرایی دست و پا زدن مقامات پاریس جهت حضور در قفقاز مورد بررسی قرار گرفت ، که چگونه غرب با پیشتازی فرانسه در نظر دارد تا با صادر کردن تکفیری های حاضر در اروپا به قفقاز جنوبی ، سعی داشته اند تا این منطقه را نیز به یکی از مناطق درگیر با مسئله گرو ه های تروریستی تبدیل کرده ، و از این موقعیت پیش آمده بیشترین بهره را ببرند.
اما یکی دیگر از مهمترین دلایلی که همواره برای کشورهای غربی بهانه ای ب.ده تا به هرجایی در دنیا سرک کشیده و با تمام تجهیزات و منابع خود اقدام به تفرقه و ایجاد اختلاف کنند ، پیشتازی در سلطه بر جهانیان بوده است ، چیزی که در بین استعمارگران اروپایی در طول سال های متمادین موروثی بوده و حتی با نابودی امپراطوری های مختلف در ادوار گوناگون نیز به فراموشی سپرده نشده است.
با آغاز قائله اوکراین ، رقابت برای کمک به دولت زلنسکی(رئیس جمهور اوکراین) جهت مقاومت در مقابل حملات روسیه به گونه ای پیش رفته که اکنون کشورهای اروپایی به سرکردگی فرانسه علاوه بر کمک های مالی و تسلیحاتی که طی این سال ها به سمت کیف پاییخت اوکراین گسیل داشته اند ، سخن از اعزام نیرو بطور رسمی به سمت جبهه نبرد به میان آورده اند، تا از پوسته محافظت شده خود خارج شده و بصورت مستقیم با مسکو وارد نبرد شوند.زیرا دریافته اند که با چیره شدن روسیه بر اوکراینی که با حمایت های چند صد میلیاردی ناتو هنوز هیچ موفقیتی کسب نکرده است ، دیگر اعتبار و آبروی برای حامیان باقی نخواهد ماند.
فرانسه که طی قرن ها از قدرتش به طور محسوس کاسته شده است ، تلاش دارد تا با محور بودن در این ماجرا خود را در جهان کنونی تاثیرگذار نشان داده و اقتداری که در سال های دور بر دنیا توسط فرانسویان حاکم بوده را به صورت خفیف هم که شده باز پس ستانده و نام این کشور را در مجامع بین المللی به عنوان کشوری تاثیرگذار بر سر زبان ها بیاندازد.
در طول تنش بین آذربایجان و ارمنستان که ماه های اخیر به درگیری های پراکنده بین طرفین ختم شد ، کشورهای غربی هر کدام از یکی از طرف های درگیری حمایت کرده تا این نکته که در این ماجرا به دنبال کسب اعتبار از دست رفته و یا بهتر است بگویم نابود شده خود هستند آشکار شود.
رقابت برای کسب اعتبار از یک طرف و تلاش برای تحت فشار گذاشتن و تنگ کردن حلقه محاصره روسیه از طرف دیگر موجب شده تا در ماجرای تنش در قفقاز هر یک از کشورهای غربی از یک طرف حمایت اطلاعاتی و تسلیحاتی اناجام دهند.
باکو با حمایت ترکیه ، رژیم صهیونیستی و انگلیس سعی دارد تا ایروان را که با فاصله گرفتن از روسیه در تلاش است تا با آوردن فرانسه و آمریکا به منطقه خود را نجات دهد ، در نبردهای پراکنده و کوتاه مدت مغلوبه کرده ، تا بتواند با این چنین اقداماتی راهی برای تسهیل کردن ایجاد دالان تورانی(کریدور زنگزور) بیابد.
در سال های اخیر سیاست های دوگانه برخی از کشورهای منطقه مسیر را برای ورود متجاوزین به جایی که ربطی به آنها نداشته است هموار کرده و اکنون ناتو در هر جایی که خواسته اقدامات مداخله جویانه انجام داده و در بی ثباتی هر گوشه ای از دنیا به عنوان عامل اصلی عمل کرده است.
رقابت دیرینه بین فرانسه و انگلستان در طول تاریخ بطور پیوسته بر سر سلطه و تاثیر بر جهان ادامه داشته و این موضوع در مورد قفقاز نیز به همین شکل است ، با خروج نظامیان روس که در قالب نیروهای حافظ صلح سال ها در آن منطقه حضور داشتند ، قدرت نفوذ روسیه در جنوب کاهش خواهد یافت و این فرصت را به فرانسه خواهد داد تا به قفقاز ورود کند.
ترس از مقابله مستقیم با روسیه برای فرانسه در اولویت قرار داشته و تصمیم گیرندگان در پاریس به فکر گرو گرفتن اهرم فشار بر روسیه هم از جنوب و همینطور در جنگ اوکراین باشند. فرانسه از درگیری مستقیم با روسیه اجتناب خواهد کرد و سخن گفتن در مورد اعزام نیرو به اوکراین بلوفی بیش نخواهد بود.
نتیجه اینکه برای پاریس اهمیت داشته تا ضمن کسب اعتبار از دست رفته بتواند به یکی از ارکان تاثیرگذار در دنیا تبدیل شود ، در یادداشت های بعدی دیگر دلایل حضور فرانسه در قفقاز مورد بررسی قرار خواهد شد .
انتهای بخش سوم
میلاد پناهی
