طریق پرس – رزمایش ائتلاف ترکی(ترکیه و آذربایجان) در روز آخر خود قرار دارد و بنظر میرسد اوضاع به گونه ای که پیش بینی کرده بودند پیش نرفته است.
از این رزمایش که بیشتر تمرکز خود را بر روی حملات زمینی و پشتیبانی توپخانه ای و هوایی گذاشته ، تصاویر زیادی از چگونگی اجرای آن منشر نشده است و این میتواند علت هایی داشته باشد.
یک علت میتواند محافظه کار بودن آنان برای چگونگی انجام عملیات و انهادم اهداف باشد تا بتوانند از نقشه های جدید جنگی در نبردها استفاده کنند و دلیل بعد نیز میتواند اینگونه باشد که با رصد اطلاعات روزهای اخیر در نبردهای منطقه ای از نتایج انجام این رزمایش ناامید شده باشند.
همزمان با پایان رسمی تحریم های تسلیحاتی جمهوری اسلامی ایران در تاریخ ۱۸ اکتبر ۲۰۲۳ (۲۸ مهر ۱۴۰۲) ، کشور روسیه بیان کرده که توانسته در مدت تنها ۵ روز بیش از ۲۰ هواگرد اوکراینی را با سامانه پدافندی جدیدی سرنگون کند.
با کنار هم گذاشتن زمان بندی شروع پدافند روسیه و پایان تحریم های ایران میتوان به این نتیجه رسید که به احتمال بسیار زیاد این تجهیزات جدید ساخت روسیه نبوده و از کشور دیگری به دست آنان رسیده است( تجهیرات یا فناوری ساخت ).
روسیه که از همان ابتدای جنگ اوکراین همواره حتی با داشتن سامانه اس۴۰۰ با مشکل دفع حملات پهپادی در جبهه نبرد مواجه بوده است ، اما حال بنظر میرسد با رو کردن تسلیحاتی که به نام آن نیز اشاره ای نشده است مشکل را برطرف کرده باشد.
جمهوری اسلامی ایران که طی سالهای متمادی در تلاش برای دستیابی به سامانه های نوین پدافندی جهت دفاع از خاک خود بوده است به نتایج غیرقابل باوری در این حوزه رسیده که حال بسیاری از کشورهای جهان برای خرید آن صف کشیده اند.
در اختیار داشتن انواع سامانه های شناسایی و پدافندی در ابعاد و اندازه های مختلف برای دفع حملات دشمن متخاصم در هر موقعیت و فاصله ای.
سامانه های صیاد ، آرش ، مجید، مرصاد، باور ، رعد ، دماوند ، میثاق ، ۱۵ خرداد و سوم خرداد در کلاسهای مختلف تنها بخشی از توان نیروهای مسلح جهت جلوگیری از حملات احتمالی بوده است.
با بومی سازی و تولید این تجهیزات و قرار گرفتن درکنار سامانه های تهاجمی که تا هزاران کیلومتر دورتر را بصورت دقیق و باکمترین خطا و بیشترین آسیب هدف قرار میدهند ، میتوان این امید را داشت که کشورهایی که قصد سر شاخ شدن با جمهوری اسلامی ایران را دارند باید حتی الامکان از حمایت چند کشور قدرتمند جهت درگیر شدن با ایران برخودار باشند.
در رزمایش اخیر ائتلاف ترکی که در مناطقی از قره باغ ،آذربایجان و نخجوان در حال برگزاری است ،قصد داشتند با حضور ۲۰ فروند جنگنده اف ۱۶ ترکیه که میتواند با ارتفاع پروازی بالا ، کشف و انهدام اهداف و همچنین سامانه جنگ الکترونیک قوی، پیامی را به همسایه جنوبی خود محاوره کنند. اما با شروع نبرد در غزه و دیدن قدرت آتش مقاومت(۵ هزار راک طی ۲۴ ساعت) بخوبی پیام کشورهای حوزه مقاومت خصوصا ایران به آنها رسیده بود . این توان تبادل آتش توسط حماس (یکی ار محورهای مورد حمایت ایران) ، همسایگان مدعی را با تردید مواجه کرد که ممکن است با چه چیزی مواجه شوند.
بنظر میرسد ائتلاف ترکی بعد از دیدن خبر سرنگونی هواگردهای اوکراینی توسط روسیه ، که ممکن است با سامانه پدافندی ساخت ایران انجام شده باشد ، حساب کار دستشان آمده و در عملکرد خود در منطقه در حال تجدید نظر باشند.
خبرهای غیر رسمی حاکی از آن است که مقامات رژیم باکو از ایجاد کریدور زنگزور(دالان تورانی ناتو) عقب نشینی کرده و خواهن مذاکره در این باب با ایران شده اند. این در حالی بود که کارشناسان و تحلیگران ترکیه بطور منظم از عدم توان ایران برای جلوگیری از ایجاد کریدور خبر میدادند.
البته نباید این موضوع که رژیم علی اف(باکو) با خالی شدن دستش از تجهیزات و حمایت های رژیم صهیونستی که خود درگیر جنگ شده،عقب نشینی موقت کند و بعد از آرام شدن اوضاع و تزریق تجهیزات غربی دوباره شروع به شیطنت کند.
باید دقت داشت که تفکر غربی(انگیسی)حاضر در منطقه ، تمامی توان خود را برای درگیر کردن ایران با کشورهای همسایه خود بکار گرفته تا بتواند آنان را بصورت نیابتی برای جنگ با ایران حمایت کند.
پایان بخش سوم
