یادداشت / طریق پرس؛ از آغاز درگیری در غزه ، تجاوز به خاک سوریه بارها از شمال توسط ترکیه به بهانه مبارزه با پیشمرگه های کرد و از جنوب توسط رژیم صهیونیستی با هدف حذف فرماندهان مقاومت سرعت گرفته و گستردگی این حملات موجب شده دولت سوریه از دفع اقداماتی این چنینی عاجز باشد و معلوم نیست که سامانه های پدافندی برای محافظت از چه چیزی قرار داده شده اند.
در بیشتر این حملات سامانه های راداری سوریه قادر به شناسایی پرتابه و جنگنده ها نیز نبوده و بنظر می رسد شاید با هدف نشان دادن عدم توانایی سامانه های پدافندی روسی این مسئاله بوجود آمده باشد چرا که سامانه مختلف پدافندی کوتاه و میان برد ساخت روسیه در اطراف پایتخت و شهر های بزرگ سوریه مستقر شده اند.
آسمان سوریه هر روزه شاهد جولان هواگردهایی شده که عمدتا مبداٌ پروازی آنها مشخص نبوده و دست به هر کاری زده تا در گام اول با ضربه به گرو های مقاومت حاضر در سوریه و همچنین تحقیر ارتش سوریه بتوانند موجبات نارضایتی مردم سوریه نسبت به عملکرد سازمان رزم کشورشان را ایجاد کنند.
اینکه حضور نیروی هوایی روسیه در حومه دمشق تا چه اندازه باعث تردید در حملات کشورهای متخاصم به خاک سوریه شده است نیز خود جای بررسی دارد ، ولی مطمعناٌ جنگنده های روسی می توانند با گشت های پروازی و رهیگیری در روند کاهشی شدن حملات نقش داشته باشند.البته نباید این نکته را که تمرکز پدافند هوایی سوریه به امن نگه داشتن شهر دمشق بوده و تاکنون در تهاجم به این شهر سامانه ها واکنش قابل قبولی را نشان داده اند.
سوریه که طی یک دهه گذشته مدام شاهد درگیری های داخلی بوده ، مستعد این است تا در صورت ادامه دار شدن حملات به مناطق مسکونی دوباره شاهد درگیری های داخلی شود و با هدایت سرویس های اطلاعاتی غربی نقشه ای که سالها برای دولت بشار اسد توسط آمریکا کشیده شده بود عملی شود.
رسانه های منطقه ای نیز حال که وضعیت در سوریه را متشنج می بینند ، سعی بر دمیدن در آتش تفرقه بین گروه های شبه نظامی ، مردم و دولت داشته تا در ایجاد سریعتر تنش های داخلی نقش ایفا کنند . این رسانه ها تلاش دارند تا گرانی و تورم موجود را به درگیری های پراکنده صورت گرفته و همچنین به حضور گروه های مقاومت در سوریه ربط داده تا با ایجاد شکاف بین مردم و دولت بتوانند به اهداف خود برسند.
بعید نیست در صورت ادامه حملات اشغالگران صهیونیست به سوریه ، گروه های شبه نظامی(تکفیری) با ایجاد تظاهرات های نمایشی مردمی سعی در به خشونت کشیدن این اعتراضات داشته باشند و سپس با تسلیحاتی که از قبل توسط آمریکا و هم پیمانانش در منطقه تامین شده است به سرنگون کردن بشار اسد فکر کنند.
تداوم حملات به سوریه و درگیر کردن این کشور در درگیری داخلی می تواند برای غرب این امکان را مهیا کند تا با دولت مرکزی بر سر حضور گروه های مقاومت و همچنین نظامیان روس به مذاکره نشسته و حتی در صورت بی نتیجه بودن این اقدام، کمترین دستاورد برایشان مختل کردن تجهیز گروه های محور مقاومت خواهد بود.
انتهای بخش اول
میلاد پناهی
