یادداشت
طی یک دهه اخیر و با ورود غیرقانونی ارتش ترکیه به شمال سوریه به بهانه سرکوب گروه های کرد ساکن این مناطق ،نشان روحیه تجاوز کارانه ادوغان جهت دست درازی به مرزهای همسایگان بوده است.
این اقدامات تا جایی پیش رفت که اردوغان منطقه ای از شمال سوریه را با این بهانه که متعلق به ترکیه بوده است را اشغال کرده و نام ترکی بر او گذاشته و به عنوان یک استان جنوبی در اختیار گرفته است .
در شمال عراق نیز بصورت کم و بیش اقداماتی علیه گروه های کرد منطقه انجام داده که داستان همان داستان سوریه بود.
اینکه اردوغان هر وفت دلش خواست به یکی از اراضی مناطق همجوار خود حجوم ببرد و به حقوقشان احترام نگذارد یک موضوع است و اینکه در شرایط کنونی مدام از حق مردم غزه برای حکمرانی تسلط و اداره فلسطین سخن بگوید موضوعی دیگر ، این حرف ها مغایر با اعمالی است که در دو دهه گذشته انجام داده است.
حسن نیت بایستی در رفتار اردوغان و سیاست فعلی ترکیه دیده شود و نه اینکه فقط در کلام خلاصه شده باشد. بصورت نمایشی و کلامی بیشتر کشورهای دنیا و حتی اتحادیه اروپا نیز حملات وحشیانه رژیم صهیونیستی علیه مردم غزه را محکوم کردده تا از باقی دولت ها عقب نیقتند و از اعتبارشان در بین مردم کاسته نشود.
در منطقه کشوری به اندازه ترکیه به کشورهای همجوار حود تعرض نکرده و موجب ناامنی در مکانهای مورد نظر نشده است.
رویکرد کشور ترکیه(اردوغان)در چند سال اخیر به گونه ای بوده است که به راحتی این نکته که هیچ کشوری در منطقه آنها را در کنار خود علیه رژیم صهیونیستی متصور نخواهد بود.
در تهاجم سال ۲۰۲۰ آذربایجان به قره باغ ، ترکیه اصلی ترین حامی علی اف به دستور انگلیس در پیش برد اهداف و تفکری بود که در ادامه با اضافه کردن رژیم صهیونیستی به منطقه قفقاز در تلاش برای ضربه به ایران بودند.
اردوغان که همیشه ایران را رقیب اصلی خود در تمامی امور در منطقه دیده است ، تلاش دارد تا هر طور شده در این رقابت ایران را پشت سر گذاشته و خود را اولین کشور غرب آسیا و جهان اسلام معرفی کند. از رقابت در زمینه تسلیحات نظامی گرفته تا موارد دیگر. در ماههای منتهی به انتخابات ترکیه هر روز شاهد رونمایی از ادوات نظامی ترکیه ای بودیم که در نهایت هیچ کدام عملیاتی نشده و در مرحله رونمایی باقی ماند. در اوایل نبرد اوکراین نیز بسیار به پهپاد بیراقدار دل بسته بودند که در ادامه با ورود پهپاد گل شمعدانی(شاهد) در آنجا نیز بازنده بازی رقابت شد.
در مسئاله حمایت مردم غزه از بعد آغاز طوفان الاقصی فرصت را مناسب دیده تا حال که مخالفت با اسرائیل را کسی از غرب بر او خرده نمیگیرد پا جای پای ایران نهاده و از این خیث پیشی بگیرد.
آنقدر در یک ماه گذشته اردوغان در نشست های داخلی و خارجی موضوع غزه را پیش کشیده است که مجموع کشورهای خوزه مقاومت با هم این کار را نکرده اند.
پایان بخش دوم
میلاد پناهی
