طریق پرس ، پس از انتقال تسلیحات سنگین توسط آمریکا از پایگاه اینجرلیک ترکیه به اراضی اشعالی برای تقویت و بهبود توان تهاجمی اسرائیل جهت نسل کشی غیرنظامیان در غزه ، موجب نگرانی ترکیه در راستای این موضوع که ممکن است در ادامه پایگاه های همسایه غربی یعنی یونان جایگزین ترکیه برای استقرار نظامیان آمریکایی باشد گردید.
نوع تسلیحاتی که ایالات متحده از پایگاه واقع در ترکیه به سرزمین های اشغالی ارسال کرده، همگی تهاجمی و با توان تخریب بالا بوده اند .مشخص نیست وجود این سلاح ها در پایگاه آمریکایی حاضر در ترکیه ، قرار است علیه چه کشوری در منطقه مورد استفاده قرار گیرد؟
در طول سالهای اخیر و پس از آغاز نبرد در اوکراین دو کشور ترکیه و یونان در تلاش برای گرفتن امتیاز از آمریکا در نتیجه خوش خدمتی به ناتو و غرب برآمده و هرکاری لازم بود را به اجرا درآوردند.
ترکیه پس از احساس خطر کردن از انتقال و یا ایجاد پایگاه آمریکایی در خاک یونان که ممکن است از اینجرلیک پیشرفته تر و گران تر باشد،بدنبال ایجاد توافق و برادری با همسایه خود یعنی یونان افتاده تا از این طریق مانع ایجاد پایگاهی راهبردی در یونان شود.اردوغان تقریباٌ دریافت جنگنده های اف ۱۶ توافق شده با آمریکا را غیر ممکن می بیند و در تلاش است با داشتن پایگاه آمریکایی مدرن در خاک ترکیه ، از آن در جهت منافع خود که همان داشتن امنیت نسبی و نشان دادن ترکیه ای پیشرفته است استفاده کند.
در طول چند روز گذشته اردوغان که همواره یونان را تهدید می کرد و از استقرار جنگنده اف ۱۶ آمریکایی در یونان گله مند بود ، به یکباره برخورد و کلامش نسبت به یونان تغییر کرده و از همبستگی بین یونان و ترکیه سخن می گوید.
جنگ در اوکراین و غزه تمامی کشورهای اروپایی را به فکر تجهیز و بروزرسانی ارتش انداخته و بیشتر آنان در تلاش هستند تا سامانه های پدافندی جدیدی را به خدمت بگیرند.این در حالی است که کشورهای مخالف آمریکا از قدرت موشکی و نظامی برتری برخوردار هستند و برای کشورهای اروپایی ایده آل خواهد بود که بجای خرید تجهیرات نظامی بسیار گران قیمت ، خاک خود را برای ایجاد پایگاه نظامی در اختیار دیگر کشورها قرار دهند تا ضمن صرفه جویی در منابع مالی ، امنیت خود را تا حدودی تضمین کنند.
درخواست برای دادن خاک به ایالات متحده جهت ایجاد پایگاه ، برای آمریکایی که در نظر دارد تا با ایجاد کمربند امنیتی مقابل نفوذ کشورهای مخالف خود یعنی روسیه،چین و ایران را بگیرد، مورد استقبال قرار گرفته است.
آمریکا که در طول چند دهه گذشته با گسترش ناتو سعی داشت با تحت فشار گذاشتن و منزوی کردن روسیه ، سلطه خود را به صورت دائمی بر دنیا حاکم کند ، حال که تمامی داشته های خود را در حال از دست رفتن می بیند و باید کاری انجام دهد و هر چه می تواند پایگاه نظامی برای حفاظت از خود و متحدین نزدیکش ایجاد کند ، تا ضمن تقویت کمربند امنیتی گفته شده و ضربه به دشمنان از آن برای محدود کردن قدرت رقیب استفاده کند. البته وجود پایگاه آمریکایی در دیگر کشورها به ویژه یونان با کنترل و نظارت بر ارسال سوخت،غلات و کالا به اروپا نیز مرتبط خواهد بود.
شعله ور شدن آتش جنگ در مناطقی از جهان این فرصت را به کشورهای اروپایی داد تا از طریق فروش سلاح به دیگران اقتصاد مریض خود را مرحم نهاده و همچنین به چالش مقابله با نفوذ روسیه بپیوند. آلمان یکی از کشورهایی بود که با وجود مخالفت های شدید داخلی(مردمی) به جنگ با روسیه در اوکرابن وارد شد و با دادن انواع و اقسام تسلیحات جنگی در نظر داشت از این طریق بازاریابی خوبی برای تسلیحات آلمانی ایجاد کند.
ناتو که از تهدید روسیه مبنی بر عدم دخالت و حمایت از اوکراین با سلاح های دوربردی که خاک روسیه را به خطر می اندازد حساب می برد ، به طور مستمر اقدام به ارسال تانک های پیشرفته به اوکراین کرد.رقابت بین اینکه کدام کشور عضو ناتو بهترین تانک را در اختیار دارد و می تواند به کمک آن اوکراین را نجات دهد بالا گرفت.
تانک چلنجر انگلیسی ، لئوپارد آلمانی و آبراماز آمریکایی در کنار انواع دیگر تجهیزات ارسالی برای اوکراین دردی را دوا نکرده و وضعیت به همان حالت سابق باقی ماند ، اما غرب با توجه به پروپاگاندای رسانه ای استاد است که چگونه از شکست پیروزی ساخته و خود را فاتح نشان دهد.
این گونه بوده که پس از شکست های پیایی در اوکراین و غزه ، به جای کاهش اعتبار تسلیحات تولیدی ناتو و اسرائیل ، درخواست در اروپا و دیگر نقاط جهان برای خرید سلاح های تولید شده توسط اروپا و اسرائیل افزایش داشته است.
در تقابل حماس با رژیم صیونیستی(طوفان الاقصی) به وضوح شاهد شکست سامانه های نظارتی و پدافندی ساخته شده توسط اسرائیل و آمریکا بودیم و در ادامه روند نبرد نیز هر روزه دفاع آسمان اراضی اشغالی توسط محور مقاومت شکسته شده و موشک ها و پهپادها اهدافی را مورد برخورد قرار می دهند.
این ضعف در مقابله بجای کاهش اعتبار برای تجهیزات اسرائیلی ، نتیجه ای بر عکس با خود به همراه داشته و با تولید محتوای دروغین و نبرد رسانه ای ، تقاضا برای خرید تسلیحات اسرائیلی بیشتر شده است.
آلمان نیز که پس از شکست در جنگ دوم جهانی ، به نوعی به اشغال آمریکا در آمده است و تمامی امور نظامی در این کشور با نظارت مستقیم ژنرال های آمریکایی اداره می شود ، هیچ زمان توان ارائه سلاحی قابل رقابت با دیگر شرکای خود را به جهانیان نخواهد داشت.
پایان بخش سوم
میلاد پناهی
